AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA A ROZWÓJ DZIECKA

Aktywność fizyczna wpływa na stymulację i wspomaganie rozwoju:

– somatyczny-aktywność fizyczna stymuluje wzrastanie ciała, rozwój mięśni I funkcji zaopatrzenia tlenowego, zapewnia harmonię rozwoju (proporcjonalny przyrost masy ciała).
– intelektualnego-aktywność fizyczna umożliwia poznawanie najbliższego środowiska (fizycznego I społecznego), przedmiotów I zjawisk.
– psychicznego-aktywność fizyczna stwarza sytuacje, w których dziecko uczy się pokonywania trudności, radzenia sobie ze zmęczeniem, stresem, przeżywaniem sukcesów I porażek, kontrolowania emocji.
– społecznego-aktywność fizyczna kształtuje relacje z innymi ludźmi. Dziecko uczy się samokontroli, uzyskuje informacje zwrotne do rówieśników, które sprzyjają rozwojowi obrazu własnej osoby (self-image) I poczucia własnej wartości (self-esteem).

Należy również wspomnieć o znaczeniu aktywności fizycznej w adaptacji dziecka do zmiennych bodźców I różnych warunków środowiska fizycznego (np.: klimatu, wysiłku) I społecznego. Stwarza ona warunki do uodparniania się (hartowania) na bodźce fizyczne I psychiczne. Aktywność fizyczna stwarza również warunki kompensacji- możliwości wyrównania negatywnych wpływów współczesnego życia- minimalizowanie skutków działania stresu. Ma również bardzo istotne znaczenie w terapii wielu zaburzeń I ich korekcie.

„Ruch jest, bowiem powszechnie uznawany za naturalny, korzystny bodziec leczniczy”.

Przykładowe choroby i zaburzenia, w których ćwiczenia fizyczne są jedną z metod terapii.

-mózgowe porażenie dziecięce-ćwiczenia zapobiegają przykurczom, wspomagają utrzymanie odpowiedniej masy ciała oraz stanowią profilaktykę przeciwodleżynową.
-dystrofia mięśniowa-ćwiczenia wzmacniają siłę mięśni, wspomagają możliwość zachowania lokomocji I prawidłowej masy ciała.
-reumatoidalne zapalenie stawów-zachowanie ruchomości w stawach, zwiększanie zakresów ruchu.
-upośledzenie umysłowe-zwiększenie bodźców ze strony środowiska, socjalizacja, zapobieganie nadwadze.

WPŁYW ĆWICZEŃ W WODZIE NA ROZWÓJ DZIECKA:

1. usprawniają koordynację psychoruchową dzieci,
2. aktywizują układ kostno-mięśniowy,
3. stanowią doskonałą gimnastykę mięśni i stawów,
4. wspomagają proces rehabilitacyjny u dzieci np. z asymetriami czy z podwyższonym napięciem mięśniowym,
5. stanowią doskonały relaks dla malucha zarówno fizyczny jak i psychiczny,
6. wzmacniają więzi emocjonalne rodzica z dzieckiem,
7. dzieci stają się odważniejsze, bardziej samodzielne i ciekawe świata,
8. dzięki łatwości przystosowywania się do nowego środowiska pójście np. do przedszkola nie jest dla dziecka wielkim stresem.

PODZIAŁ NA GRUPY POD WZGLĘDEM WIEKU DZIECI:

Podczas zajęć, na każdym etapie nauczania, proszę pamiętać, że odpowiadacie Państwo za bezpieczeństwo swojego dziecka w wodzie. Instruktorzy nauczą Państwa, jak bezpiecznie poruszać się na terenie pływalni, jak trzymać dziecko i z nim pracować. Dowiecie się również Państwo jak asekurować dziecko podczas skoków, zanurzania i samodzielnego pływania. Cały czas powinniście obserwować swojego malucha. W razie jakichkolwiek kłopotów, instruktor udzieli Wam pomocy i wsparcia.

Etap I (od 3 miesięcy do 1 roku) Nieporadny maluszek
– nauczamy rodziców podstawowych zasad bezpieczeństwa poruszania się na terenie pływalni i nie tylko
– oswajamy niemowlę ze środowiskiem wodnym
– wprowadzamy pierwsze ćwiczenia oddechowe
– uczymy dziecko samodzielnego utrzymywania się na wodzie w pozycji pionowej lub poziomej
– wprowadzamy elementy zanurzania
– uczymy skoków do wody z pozycji siadu na brzegu basenu
Etap II (1 – 2 lata) Dziecko pewne w wodzie
– wprowadzamy zasady bezpiecznego poruszania się przez dziecko na terenie pływalni
– uczymy dziecko samodzielnego przemieszczania się w wodzie na plecach, na brzuszku lub w pionie, angażując głównie pracę nóg
– wprowadzamy ćwiczenia umożliwiające dziecku skok do wody z pozycji siedzącej oraz stojącej z jednoczesnym zanurzeniem głowy pod wodę
– uczymy dzieci różnych piosenek, zabaw. Dajemy do pokonania różne przeszkody i zadania
Etap III (2 – 3 lata) Dziecko doszkalane
– wprowadzamy więcej ćwiczeń na opanowanie prawidłowej pracy nóg malucha
– uczymy dziecko wytrwałości by mogło samodzielnie przepłynąć odcinek 10-15 metrów
– bawimy się w wyciąganie przedmiotów z głębokości około 0,3 metra
– gramy w różne zabawy grupowe
– organizujemy mini zawody dla najmłodszych w grupach

Etap IV (3,5 – 4,5 lat) Dzielny pływak
– nauka pływania na grzbiecie
– nurkowanie i samodzielne przepłynięcie 10 metrów
– pływanie strzałką pod wodą
– doskonalenie techniki pracy nóg
– skoki do wody z nurkowaniem
– zabawy i gry z wykorzystaniem współdziałania dzieci w grupach
– mini zawody pływackie w grupach
– konkursy
– Egzamin na kartę „Już Pływam”

CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA PROCES NAUCZANIA PŁYWANIA:

-cechy charakteru małego dziecka
Każde dziecko, nawet to najmniejsze posiada swój własny charakterek. Jedne dzieci są spokojne, inne bardzo żywiołowe. Jedne dzieci szybko się uczą i nie przeszkadzają im drobne porażki inne zniechęcają się bardzo szybko i trzeba je mocno mobilizować do działań.

-czynniki zewnętrznego środowiska
Do czynników tych można zaliczyć brak poczucia bezpieczeństwa. To, co dla nas dorosłych wydaje się normalne, jak np. muzyka, wygląd niektórych rzeczy, ludzi, dla małego dziecka może wydawać się przerażające. Stach może stać się czynnikiem hamującym etap nauczania.

– samopoczucie dziecka i rodzica
Żeby mała pociecha skutecznie się rozwijała musi być w dobrej kondycji zdrowotnej i psychicznej. Jedną z najczęstszych przyczyn zaburzenia dobrego samopoczucia jest ząbkowanie u dzieci. Rodzice biorący udział w zajęciach również powinni być spokojni, spontaniczni i otwarci na gry i zabawy dzieci, wspomagające proces nauczania.

-pochwały i nagrody
Małe dzieci tak samo jak słodycze kochają i pochwały na swój temat. Dzięki nim nabierają pewności siebie, co sprawia, że osiągają lepsze wyniki. Może się zdarzyć, po usłyszeniu pochwały zmierzą się z przeszkodą, o jakiej wcześniej nie odważyłyby się nawet pomyśleć. Każde ćwiczenie poprawnie wykonane, powinno być chwalone przez rodzica.

Przy nauce pływania pomocne mogą okazać się naturalne odruchy niemowląt takie jak np.:

– odpychanie się stopkami. Można to łatwo wykorzystać, kładąc pod podeszwy stóp dziecka swoje dłonie, co będzie działać prowokująco do odpychania się, lub podczas ćwiczeń wykonywanych przy murku basenu.
– odruch chwytny. Dzięki temu odruchowi dziecko potrafi się przemieszczać w wodzie z przedmiotami ręku takimi jak deska, rura czy zabawka.